Εδώ και μήνες, ολοένα και μεγαλύτερα κύματα γυναικών, αντρών και παιδιών σκάνε στις όχθες της Ευρώπης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι απέδρασαν από τον τρόμο, τον θάνατο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι συγκέντρωσαν όση δύναμη, ελπίδα τους απέμεινε προκειμένου να βαδίσουν ίσια μπροστά, μ’ ένα παιδί στην αγκαλιά τους, για να διαδώσουν το φόβο και τη ζωή των δικών τους.
Πρόκειται απλά για μια τραγωδία που συμβαίνει μια μέρα που καθόμαστε ήσυχοι, αύριο που θα μας έχει κατακλίσει η καταστροφή.
Ο κόσμος όπως εξελίχθηκε, αρπακτικός, κυνικός, χαμένος, παράσυρε στην καταστροφή όλους εκείνους που μας χτυπούν τώρα την πόρτα ουρλιάζοντας «Βοηθείστε μας».
Είναι απλό. Θα πεθάνουν, αν δεν τους προσφέρουμε βοήθεια. Και δεν τους βοηθάμε.
Τα μεγάλα μεταναστευτικά κύματα, είτε το θέλουμε είτε όχι, δεν θα σταματήσουν. Το ξέρουμε. Είναι εδώ.
Το να λοξοκοιτάς και να αφήνεις ανθρώπους να πεθαίνουν, δεν μπορεί να είναι μέρος πολιτικού σχεδίου. Η υποδοχή τους, για μια χώρα και τους πολίτες της, προϋποθέτει τη κατάρτιση ενός σχεδίου, όπου στο κέντρο του θα βρίσκεται ο άνθρωπος.
Έτσι λοιπόν, το λέμε απλά: Θέλουμε να υποδεχτούμε τους μετανάστες. Είναι η υποχρέωσή μας ως άνθρωποι και ως πολίτες. Είναι η υποχρέωση των εκλεγμένων να δράσουν με άξονα τη πρωτεύουσας σημασίας ανάγκη για στήριξη. Δεν το ανεχόμαστε πλέον, το καταλαβαίνετε? Τ’ αδέλφια μας, οι άνθρωποι, μας καλούν για βοήθεια και δεν θ’ ανεχτούμε άλλο να τους απαντάμε με τη σιωπή μας.
Θέλουμε να υποδεχτούμε τους μετανάστες, γιατί είναι φυσιολογικό. Γιατί δεν υπάρχει πιο αξιοπρεπή στάση. Υπάρχει μόνο το υπέρ-επείγον της κατάστασης.
Από εδώ και στο εξής θα πρέπει να επιστρατευτούν όλες οι κατάλληλες προς φιλοξενία περιοχές, όλοι οι εταιρικοί οργανισμοί, όλες και όλοι εκείνοι που επιθυμούν ν’ ανοίξουν τη πόρτα τους και ν’ ανασηκώσουν τα μανίκια τους. Είναι πολλοί. Είναι υπό τις αρμοδιότητες των εκλεγμένων να τους συγκεντρώσουν και να τους ενώσουν σε μια συλλογική και αποτελεσματική συνεργασία.
Αν δεν το κάνουμε, θα σημαίνει πως τοποθετήσαμε τους εαυτούς μας στο μέρος της αδιαφορίας, ή ακόμα χειρότερα θα έχουμε ενισχύσει εκείνους που ενθαρρύνουν τη κακεντρέχεια και τη καχυποψία. Θα έχουμε ενδυναμώσει όσους βγάζουν κέρδος από το πολιτικό εμπόριο βασισμένο πάνω στο μίσος για τον άλλον. Θα είμαστε όλες και όλοι συνυπεύθυνοι.
Θέλουμε να υποδεχτούμε τους μετανάστες, αλλά θα πρέπει να μπορούμε να βασιστούμε στους εκλεγμένους για να το κάνουμε μαζί.